Ασυναρτησία Νο.1

Τι μπορείς να πεις σε τούτες τις περιπτώσεις;

Η απάντηση είναι μια. Τίποτα. Μπορείς να κοιτάξεις. Μπορεί το βλέμμα του να διασταυρωθεί με το δικό σου μα δεν θα υποκύψεις, δεν θα μιλήσεις, δεν θα υπακούσεις.

Πως θα αντιδράσεις όμως;

Και εδώ η απάντηση είμαι μια και μοναδική. Ακαριαία. Αντανακλαστικά. Προτού μιλήσει, προτού κοιτάξει εσύ θα είσαι εκεί και θα περιμένεις.

Χαζές απορίες και χαζές διαπιστώσεις και ΌΛΑ ΧΑΖΆ!

Τίποτε δεν είναι αληθινό μα όλα υπάρχουν. Όλα ζουν, όλα πεθαίνουν .

Ασυναρτησίες καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του μυαλό μου και όμως κάποιες φορές βγάζουν νόημα. Κάποιες φορές με βοηθούν να φτάσω στον προορισμό μου, διαλύουν το σκοτάδι . Πολεμούν με τις αμφιβολίες μου και νικούν ενώ εγώ είμαι χαμένη. Χαμένη στον δικό μου πόλεμο. Χαμένη σε μια μάχη προαποφασισμένη . Γνωρίζω την έκβαση και όμως συνεχίζω , άλλοι το βρίσκουν άσκοπο μα δεν συμφωνώ! Ποτέ δεν συμφωνούσα με τους πολλούς. Πάντα πίστευα σε κάτι διαφορετικό , κάτι εξωπραγματικό , μα στον δικό μου κόσμο αληθινό.

Όλα τόσο αόριστα μα με τόσο νόημα!

Κανείς δεν καταλαβαίνει, κανείς δεν βοηθά , κανείς δεν απαντά.

Στους περισσότερους κανόνες υπάρχουν εξαιρέσεις μα καμία δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τον δικό μου κανόνα, τα δικά μου «θέλω» και «πιστεύω».

Προσπαθείς να με καταλάβεις μα δεν μπορείς. Αντιδράς ακαριαία, αντανακλαστικά στο δικό μου τίποτα. Και όμως για εσένα και για εμένα κάτι ζει πίσω απ’ αυτή τη λέξη, πίσω απ’ αυτά τα έξι γράμματα.

Δεν με καταλαβαίνεις απόλυτα μα προσπαθείς. Θες να μου αλλάξεις μυαλό , να μου αποδείξεις πως η εξαίρεση που έχω καταδικάσει υπάρχει… Πως η μάχη δεν έχει τελειώσει… Πως μπορώ ν’ αλλάξω την έκβασή της.

Στ’ αλήθεια μπορώ; Έχω στ’ αλήθεια επιλογή; Έχω δικαίωμα να μην υπακούσω;

Ίσως ναι, ίσως όχι. Ίσως πριν το τέλος να καταλάβω.

Υπάρχει πολύς χρόνος μα όχι για χάσιμο .Θα ψάξω και θα σου πω.

Ασυναρτησίες χωρίς νόημα. Διάλογοι με τον εαυτό μου, με το μυαλό μου, με την καρδιά μου… μ΄ εσένα …

Προσπάθησε να καταλάβεις!Ξέρω ότι μπορείς.

Κατάλαβέ με! Ξέρω ότι μπορείς.

Αγάπησέ με! Το έχεις ήδη κάνει.

Οι σκέψεις σουλατσάρουν στους διαδρόμους του μυαλού μου κι εσύ προσπαθείς να συμβαδίσεις μαζί τους μα δεν μπορείς. Βρίσκουν παράθυρα, ανοίγουν τις κουρτίνες ενώ εσύ τυφλώνεσαι από τον ήλιο.

Δεν είναι λογικό . Αλλά τίποτα δεν είναι λογικό για να είναι αυτό. Καμία αντίδραση , κανένα ξέσπασμα, καμία κίνηση, κανένα βήμα.

ΛΆΘΟΣ! Το βήμα έχει λογική, ελάχιστη αλλά κάπου μέσα του- αν ψάξεις βαθιά- υπάρχει. Το βήμα είναι μια αντίδραση του κορμιού. Σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που θέλεις.

Χωρίς να το σκεφτώ κάνω κι εγώ ένα βήμα προς το μέρος σου. Εσύ είσαι αυτό που θέλω

Προσπαθείς να συμβαδίσεις με τις σκέψεις μου μα δεν τα καταφέρνεις, χάνεσαι. Προσπάθησε ξέρω ότι μπορείς!

Bagikan Artikel ini